Przejdź do zawartości

Anatolij Łogunow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Łogunow
Państwo działania

 ZSRR
 Rosja

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1926
Obszarowka, obwód samarski

Data i miejsce śmierci

1 marca 2015
Moskwa

profesor nauk fizyczno-matematycznych
Specjalność: fizyka
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Doktorat

1959

Profesura

1961

Zatrudnienie
Rektor
Uczelnia

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Okres spraw.

1977–1992

Poprzednik

Iwan Pietrowski

Następca

Wiktor Sadowniczi

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order „Znak Honoru” Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Order Gwiazdy Polarnej (Mongolia) Order Przyjaźni

Anatolij Aleksiejewicz Łogunow (ros. Анатолий Алексеевич Логунов, ur. 30 grudnia 1926 we wsi Obszarowka w obwodzie samarskim, zm. 1 marca 2015 w Moskwie) – radziecki i rosyjski fizyk, rektor Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego (1977–1992), Bohater Pracy Socjalistycznej (1980).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1946 skończył szkołę średnią w Kuźniecku, studiował w Kujbyszewskim Instytucie Lotniczym i Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, gdzie w 1951 skończył studia fizyczne, a w 1953 aspiranturę. Był asystentem katedry fizyki teoretycznej, w latach 1956–1963 zastępcą dyrektora Laboratorium Fizyki Teoretycznej ds. nauki Zjednoczonego Instytutu Badań Atomowych w Dubnej, 1963–1974 i 1993–2003 dyrektorem Instytutu Fizyki Wysokich Energii w Protwino, a od 1974 do końca życia kierownikiem naukowym tego instytutu. W 1959 został doktorem nauk fizyczno-matematycznych, a w 1961 profesorem, od 26 listopada 1968 był członkiem korespondentem, a 28 listopada 1972 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR. W latach 1970–1982 kierował katedrą fizyki wysokich energii Wydziału Fizycznego Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, 1977–1992 był rektorem tego uniwersytetu i członkiem jego Rady Naukowej, od 1992 doradcą rektora i kierownikiem naukowym Instytutu Teoretycznych Problemów Mikroświata im. Bogolubowa tego uniwersytetu. Od 26 listopada 1974 do 19 grudnia 1991 był wiceprezydentem i członkiem Prezydium Akademii Nauk ZSRR, 1974–1975 przewodniczącym Rady ds. Automatyzacji Badań Naukowych Akademii Nauk ZSRR, 1976-1991 zastępcą przewodniczącego Komisji Energii Atomowej tej akademii, a 1974–1977 przewodniczącym Sekcji Nauk Fizyczno-Technicznych i Matematycznych Akademii Nauk ZSRR. Napisał ponad 500 prac naukowych, był członkiem kolegiów redakcyjnych i rad redakcyjnych wielu pism naukowych. Zajmował się m.in. teorią grawitacji. Był członkiem zagranicznym Bułgarskiej Akademii Nauk i Akademii Nauk NRD i doktorem honoris causa Uniwersytetu Berlińskiego, Uniwersytetu Bratysławskiego, Uniwersytetu Sofijskiego, Uniwersytetu Tokijskiego, Uniwersytetu Hawańskiego, Uniwersytetu Karola w Pradze, Uniwersytetu Helsińskiego, Uniwersytetu Belgradzkiego i innych. W latach 1960–1991 należał do KPZR, 1986–1990 był członkiem KC KPZR, a 1978–1989 deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]